อยากย้อนเวลา (feat. PRATYAMIC)

ชั้นยังจำได้ตอนที่บอกรัก เเทบจะไม่เคยเลยที่จะบอกกลับ

เเต่ก็ก้มหน้าพยายาม ทำตัวเป็นเข้าใจ ทั้งๆที่ตอนเช้านั่งร้องไห้ เเละก็ก่อนหลับ

เฮอะหรือว่าเป็นเพราะชั้นมันอ่อนหัด

เดินไปซื้อกับข้าว เธอให้ก่อนกลับ

เพื่อคำว่าขอบคุณได้บ่นตัวเองทำไมเรากระจอกสัส

เเต่ยังจะทำไปต่อ ถึงเเม้เธอไม่ได้มาบอก

ไฟเรามันชักจะเริ่มมอด ชั้นก็เเค่อยากจะก่อ

ดูเหมือนว่าจะไปไม่รอด ไม่รู้ว่าควรทำไงต่อ

เธอก็คงจะเหมือนกับข้อสอบ ได้เเต่คิดมากเเต่ก็ไม่รู้คำตอบ

กลับบ้านความเศร้าเดินตรงเข้ามาตอก ขนาดเจอหน้าชั้นยังไม่กล้าที่จะกอด

แต่ทำไมชั้นกลับรู้สึกเหมือนเธอเปลี่ยนไป หรือว่าเธออยากจะเปลี่ยนใจ

ชั้นจะยอมจะทำทุกทางถึงเเม้จะรู้ว่าไม่อาจเปลี่ยนใคร

ยังจำทุกความฝันที่เราเคยวาดกัน มันเคยเป็นภาพจำ

ที่เราได้สร้างมัน เเต่ตอนนี้ชั้นกลับเห็นมีภาพดำ

จนกลายมาเป็นเพลงนี้ที่อาจไม่น่าฟัง หวังว่าเธอคงจะไม่ว่ากัน

น้ำตาต้องผ้าใช้อีกกี่ผืนซับ ตอนฉันบอกเธอเธอคงฝืนรับ

ตอนบอกเลิกไม่จำเป็นต้องฝืนนะ เพราะหัวใจของฉันตอนนี้ทั้งหมดนั้นมันไม่เหลือเเล้ว

และเดี๋ยวสุดท้ายเเล้วเธอคงลืมกัน

ไม่รู้ต้องใช้เวลานานอีกกี่คืนวัน ถึงจะลืมมัน

ถึงมันจะยากก็พอจะทราบว่าหัวใจของเธอชั้นคงต้องคืนมัน

ยังคิดถึงเธอคนเดิมตั้งแต่เมื่อวานไปจนเช้า

คิดถึงเธอคนเดิมถึงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว

ฉันแค่ขอวอนดวงดาวและแสงจันทร์บนฟ้าว่าขอให้ฉันได้พบเธออีกและฉันจะไม่ทำผิด

ยังคิดถึงเธอคนเดิมตั้งแต่เมื่อวานไปจนเช้า

คิดถึงเธอคนเดิมถึงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว

ฉันแค่ขอวอนดวงดาวและแสงจันทร์บนฟ้าว่าขอให้ฉันได้พบเธออีก และฉันจะไม่ทำผิด เลย

ก็แค่อยากให้เธอนั้นอยู่นานกว่านี้

เพราะว่าเธอเหมือนว่าตกมาจากฟ้า

แล้วไม่อยากให้เธอต้องจาก ผมหน่ะมันก็ดีแค่ปาก 

ช่วงเวลาที่เราได้ผ่านเนี่ยมันอย่างช้า

แล้ว คุณทำผมท้อเหนื่อยจนล้า

เพราะในบางเวลาผมก็แค่เบื่อตอนคุณท้า

ผมนั้นมันก็เป็นแค่เหยื่อ

ในเวลาตอนที่คุณเหนื่อย รู้ตัวดีว่าผมมันเสือกรู้ตัวช้า

แต่ถ้าเธอจะไปไม่อาจรั้ง คงต้องเป็นอย่างนั้น

ถ้าเธอไม่คิดจะกลับมา

ขอเหอะ ได้โปรดเธออย่าซ้ำ เธอทำผมไว้อย่างช้ำ ที่บอกผมจงเชื่อและศรัทธา

ผมคงมีแค่คุณที่มาดักทาง ต้องทำตัวไงถูกตอนคุณสับราง

ตอนที่เรามีกันเหมือนจับวาง  ทุกครั้งที่หลับตา เหมือนศรคิวปิดมันหักคา

ขอบอกก่อนจะลา ช่วงเวลาคือปรากฏการณ์

แทนค่าคุณเป็น Save zoneให้ผมกลบดาน

แต่หลังจากวันนั้นที่ได้จบกัน ผมจึงหยิบกระดาษกับปากกาขึ้นมาจดไรม์

ว่าความรักที่มีมันงดงาม ถ้าเคารพ อยากพบ อย่าประชดกัน

เข้าใจว่าเราเกิดมาแค่พบพาน แต่ผมมันแค่รกตาไปให้พ้นทาง

คงไม่ใส่ใจให้กับมดงาน คงไม่มีเธอตอนแสงมันกระทบตา

คงไม่มีใครที่จะทัดทาน คงไม่มีประโยชน์ถ้าย้อนนึกถึงวันที่คบกัน

มันก็คงจะใช่ ไม่ได้พบกัน    มันคงเหมือนกับแสงของตะวันที่ไม่มีวันได้พบจันทร์

มันคงจะบังเอิญถ้าได้พบกัน แต่ความรู้สึกในใจเท่าที่มีจะไม่ลดมัน

เเค่อยากจะย้อนเวลาให้เธอกลับมาจะทำได้ไหม ขอเเค่เวลาสั้นๆอยู่ด้วยกันเวลาขอเเค่ได้ใช้

เรื่องราวหมดที่พูดมันคือเรื่องจริงไม่ใช่ความฝัน เเค่อยากรู้คนที่ยืนข้างๆทำไมมันไม่ใช่ชั้น

เเต่อยากจะย้อนเวลาให้เธอกลับมาจะทำได้ไหม ขอเเค่เวลาสั้นๆอยู่ด้วยกันเวลาขอเเค่ได้ใช้

ยังไงเธอก็คงไปคงไม่อาจห้ามเเละไม่อาจรั้ง ไม่อยากให้เสียเวลาจะทำอะไรก็คงต้องตามนั้น

ยังคิดถึงเธอคนเดิมตั้งแต่เมื่อวานไปจนเช้า

คิดถึงเธอคนเดิมถึงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว

ฉันแค่ขอวอนดวงดาวและแสงจันทร์บนฟ้าว่าขอให้ฉันได้พบเธออีกและฉันจะไม่ทำผิดเลย

ยังคิดถึงเธอคนเดิมตั้งแต่เมื่อวานไปจนเช้า

คิดถึงเธอคนเดิมถึงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว

ฉันแค่ขอวอนดวงดาวและแสงจันทร์บนฟ้าว่าขอให้ฉันได้พบเธออีก และฉันจะไม่ทำผิด