Hann fór um fjöll,
og fjöldi manns fylgdi honum.
Hann fyllti fólk
af sálarró og vonum.
Hreint og beint sagði hann:
"Elska þú náungann."
Þótt blankur hann oft væri
aðdáun margra vann.
Hans sjónarmið
öll tignum við.
Um auð og völd
hann hirti ei, þótt það byðist.
Af öfund þó
margt fólk hann ei lét í friði.
Fyrir hræsnara koss
þeir hann festu á kross.
það var bara till þess,
að hann áhrif hafði á oss.
Hans sjónarmið
öll tignum við.
Hann fór um fjöll,
og fegurð lífsins hann skildi.
Af áhyggjum
hann okkur frelsa vildi.
Hann fór um fjöll,
og fegurð lífsins hann skildi.
Af áhyggjum
hann okkur frelsa vildi.
Halelúja
Halelúja
Halelúja
Halelúja
Halelúja
Halelúja
