Kerbela Destanı

Yüreğimi parça parça ayırdın

Biri Kerbela'nın çölünde kaldı

Biri yola çıktı Şam diyarına

Biri Muaviye dölünde kaldı

Biri gitti Hacı Bektaş yurduna

Takılıp da erenlerin ardına

Biri Pir Sultan'ın düştü derdine

Biri Hızır Paşa elinde kaldı

Biri Börklüceylen yanarken köze

Biri Bedreddin'le vardı Serez'e

Biri Nazım ile geldi göz göze

Biri ozanların dilinde kaldı

Biri dalgasında Karadeniz'in

Biri Nesimi adına yüzün

Kan deryalarında birini ezip

Biri Kızıldere yolunda kaldı

Biri sır vermeyip serinden oldu

Biri çiçek idi Munzur'da soldu

Biri yıldız gibi gözden kayboldu

Biri Nurhak'ların gülünde kaldı

Biri dedi "Sayılmayız parmakla"

Biri dedi "Tükenmeyiz kırmakla"

Biri dedi "Ölür müyüz vurmakla?"

Biri can ağacının dalında kaldı

Biri dedi "Unuttun mu Maraş'ı?

Orda aktı mazlumların gözyaşı"

Biri ileriye yürüttü başı

Biri bedenimin solunda kaldı

Biri karanlıktan çıkıp ağarır

Biri canlı aydınlığa seğirir

Biri Yunus ile Hakk'ı çağırır

Biri Kaplani'nin telinde kaldı

Biri idamlığı giydi eynine

Biri fermanını taktı boynuna

Biri girdi karlı dağlar koynuna

Biri Dadaloğlu hâlinde kaldı

Biri Teğmen Kubilay'la kesildi

Biri 6 Mayıs günü asıldı

Biri dedi "Yarama tuz basıldı"

Biri gözlerimin serinde kaldı

Biri dedi "Ben yaşarım ölsen de"

Kurtuluşu gördü gelecek günde

Biri çiçek açtı şafak vaktinde

Biri güneşimin alında kaldı

Biri güneşimin alında kaldı