Yokum

"Yükselmek alçalmaktan zor keke" deme sakın, hiç yere düşmem Yüz vermek, göt vermekten kötü bazen, hep astarı ister Bass'lara tizler karışır, gece gündüzü reddedemez gene bekler Ömründen ömür satar birbirine bu sokakta genç kelebekler Yaslara doy, elleri-kolları taşların altına koy dedi (koy) Her boku gördüm, ölüm, yaşam, hastalık, giden hiç geri dönmedi (ya) Ben suyu paylaştım, kancıklar ekmeği bir kere bölmedi Ölmedim açlıktan, uykumu bölmedim, vicdanım kuş gibi Soğuk bi' duş gibi, gerçekler Antartika'da bi' kış günü Yanaşma git geri, sevgiler de yalandan hep üstün körü Şapkayı at gör keli, insan dediğin şeytanın en has dölü Yaslanıp arkama yaşlanıyom, dinliyom, hiç sikimde değil sonu Yokum, varım, açım, tokum, çokum, azım, nihayetinde insanoğluyum Üç gün yanlışsa bir gün doğruyum (yeah) Yokum, varım, açım, tokum, çokum, azım, nihayetinde insanoğluyum Üç gün yanlışsa bir gün doğruyum (yeah) Yok yere doğdu bu insanlar, kirletiverdi bu insanlık Gelip her yeri sardı bu kindarlar, bütün her şeye sahip oluruz sandık Gözleri görünen timsahlar var, düşmeni kolladı simsarlar Çalıp her şeyi Allah'a ısmarladılar, kanar mıyım sana? Hiç sanmam Ödedik her şeyi bedel diye, sormadı kimse: "Bu neden?" Diye Giydik nefreti kefen diye, bunalıma girip aldığım nefes niye? Kendine son kez dilek dile, bilek büker bu renk sinek bile bizden daha özgür Kendine gel dönüşmen zaman almaz hiç beyazdan kire Bu bataklıkta sıkıntıya doğmuşum gibi Meğer her boku kendime sormuşum Her sene on yaş atıp, bütün kavgalara doyup sanki Bütün güzel hayalleri boğmuşum Yokum, varım, açım, tokum, çokum, azım, nihayetinde insanoğluyum Üç gün yanlışsa bir gün doğruyum Yokum, varım, açım, tokum, çokum, azım, nihayetinde insanoğluyum Üç gün yanlışsa bir gün doğruyum (yeah)