Kendimden Kaçmak İçin

Düşünerek yükselirim boşluklarda raks ederim Yerim değil ritimlerim tek gerçeğim cümlelerim Yaşam oltasına takılı tüm hecelerim Adapte olmak için herkese yalandan gülerim Nevresimin içinde geleceği düşlerim Bazı geceler yalnızca geçmişe özlemim Bir uçurumun başında elimde kefenim Duramam artık ben zorla sulanıp filizlendim Kendimi bildim bileli içindeyim bu pisliğin Yalan olur bildiklerin dost diyip güvendiklerin Siyah beyaz tüm liriklerim gördüklerim; olabilir yakıtı bence bu boktan kalemlerin Sonsuzluk evreninde hiç durmadım sürüklendim Yoktu varacağım bir ev ben de hedeflerle cebelleştim Gittikçe pisleştim hep aynalarla yüzleştim Sonunda kaldım orda duvarlarla dertleştim Kendimden kaçmak için ben unuttum bak bu pis geçmişimi Bedenimi attım denizlere boğmak için tüm hislerimi Kendimden kaçmak için ben unuttum bak bu pis geçmişimi Bedenimi attım denizlere boğmak için tüm hislerimi Toparlanmam gerekliydi devam etmem için İsteyerek gülmeliydim hayata inanmak için Hislerimi yazdığım bu defter bak yordu beni Artık cevap gerekliydi defter bunu veremedi Kaldım yine orda, satırların boşluğunda Siyah bir el uzandı bana beyazlığın ortasında Ruhun hapsolmuş dedi bu defterlerin arasında Başka çarem yoktu ben de tuttum o eli sıkıca Dışardayım şimdi, mutlu olmam gerekliydi Fakat farkettim ki istediğim bu değildi Bir şeyler tersti benim yerim bura değildi Bu hislerin sebebi benim siyaha olan özlemimdi Kendimden kaçmak için ben unuttum bak bu pis geçmişimi Bedenimi attım denizlere boğmak için tüm hislerimi Kendimden kaçmak için ben unuttum bak bu pis geçmişimi Bedenimi attım denizlere boğmak için tüm hislerimi Geri girdim artık defterlerin arasına Karıştı ruhum bedenim siyahlığın ortasına Kendimi buldum sonunda benim yerim bura En baştan hataydı benim tutmam o eli sıkıca Zaman akar hızlıca yerim bilinmez aslında Koştururum boşluklarda ait olduğum yer uğruna Yer yön bilmez zihnim kararsızlık benim baskın genim Anlatsam da dertlerimi artık dinlemez defterlerim Siyah beyaz savaş verdi barıştılar bir anda Silahlar indi etrafım griye döndü usulca Gülümsedim ilk defa bir cevap buldum soruma Benim ruhum beyazmış bak siyah olan şey dünya Anlatınca hep kanınca boşluklarda sallanınca siyahlığa alıştıkça beyazlıktan kaçtıkça yetin elinde kalanlarla zihninden çıkmayanlarla SB mikrofon başında gri şehrin ortasında