ขอใช้คำว่าแฟน (จาก "ละคร มนต์รักหนองผักกะแยง")

สงสัยว่าฉันนั้นเป็นอะไรหรือเปล่า ก็ตั้งแต่เช้ามันคิดถึงเธออย่างนี้ อยากบอกกับอ้ายคือกัน ทุกๆ วินาที ซูมื้อนี้ ก็คิดฮอดอ้ายถ่อนั้น เหลียวมองข้างฝาก็เห็นแค่หน้าของเธอ เก็บเอาไปเพ้อไปนอนละเมอในฝัน ซนโต๋ของน้องนั้นเด้ คึดหลายพอปันกัน ถ้าอย่างงั้นเราจะต้องแก้ยังไง อยู่ตัวคนเดียวมันก็คงเหงาใจ เหี่ยวแห้งตาย ปล่อยทิ่มไว้จังซั่น อาการอย่างนี้ คงต้องมาฮักกัน อ้ายนั้นพอซอยได้บ่ เฮามาฮักกันไว้ดีกั่ว ฉันก็ไม่รู้เธอเป็นเหมือนกันหรือเปล่า จะอยู่เหงาเหงา ให้เสียเวลาทำไม สรุปจังซี่ละกัน บ่ต้องให้วุ่นวาย ตกลงไหมเฮามาเป็นแฟนกันเถาะ อยู่ตัวคนเดียวมันก็คงเหงาใจ เหี่ยวแห้งตาย ปล่อยทิ่มไว้จังซั่น อาการอย่างนี้ คงต้องมาฮักกัน อ้ายนั้นพอซอยได้บ่ เฮามาฮักกันไว้ดีกั่ว อยู่ตัวคนเดียวมันก็คงเหงาใจ เหี่ยวแห้งตาย ปล่อยทิ่มไว้จังซั่น อาการอย่างนี้ คงต้องมาฮักกัน อ้ายนั้นพอซอยได้บ่ เฮามาฮักกันไว้ดีกั่ว ฉันก็ไม่รู้เธอเป็นเหมือนกันหรือเปล่า จะอยู่เหงาเหงา ให้เสียเวลาทำไม สรุปจังซี่ละกัน บ่ต้องให้วุ่นวาย ตกลงไหมเฮามาเป็นแฟนกันเถาะ สรุปสถานะเฮาสองคนต่อไป ขอใช้คำว่าแฟน