Tapt Paradis

Eg fekk ein uventa invitasjon her forleden

Eg blei tilbudt en rundtur i sjølvaste Eden

Eg tenkte: makan te heldiggris

Tenk at eg ska få oppleva Paradis

Inngangspartiet var av den rå sorten

Kjeruber og flammande sverd vokta porten

Men de veik te side og slapp meg inn

Og vel inne ble eg møtt av en lindrande vind

Ingen gråt, ingen sukk og ingen klage

Detta va på alle måter en himmelsk hage

Men ingen va nysgjerrige, ingen spurte om nåke

Smerte og sorg fantes ikkje i språket

Skyfri himmel, frodig og grønt

En vidunderlig plett

Så vakkert og så skjønt

Harmoni rett og slett

Det va som å komma i mål

Det va som å vær framme

Sult, begjær og uro

Blei alle gjort te skamme

Folk sprada rundt blide og uten en tråd

Ingen blygsel å spora, men heller ikkje attrå

Her va ingen patos, glød eller gnist

Alt va i balanse, men alt va òg litt trist

Alle va vennlige, åpne og milde

Ingen ville dyr va på noken måte ville

Ingen farer lurte noe sted

Alt oste av lykke, idyll og fred

Å vær her va unektelig balsam for sjelen

Men alt va så perfekt at eg blei òg litt felen

Det va for godt te å vær sant, på et vis

Eg trur kje eg e laga for paradis

Skyfri himmel, frodig og grønt

En vidunderlig plett

Så vakkert og så skjønt

Harmoni rett og slett

Det va som å komma i mål

Det va som å vær framme

Sult, begjær og uro

Blei alle gjort te skamme

Vårherre va ikkje å se

Ikkje et einaste sted

Då eg spurte: koffer det?

Sa dei: då Adam og Eva dro

Sneik han seg etter dei to

Skyfri himmel, frodig og grønt

En vidunderlig plett

Så vakkert og så skjønt

Harmoni rett og slett

Det va som å komma i mål

Det va som å vær framme

Sult, begjær og uro

Blei alle gjort te skamme