Mono

Hamı kiminçünsə xilaskardır Ya mən lal olmuşam, ya da qulağım bir az kardır Ürəyimin yaralarına əllərinlə toxun Gözlərimi görmək üçün yuxarı qaldır bir az kadrı Əmələ gəlmir hərdən Nə qədər yazasan müharibədən, mərmilərdən?! Soyuq tərdən sonra baş verən paranoyadan Xatırlayıb hərdən oğurladığın illəri yerinə qoy, adam (sus) Günlərim artıq maraqsız və daha sakit Artıq alışıb yanan ocağı söndürmüşəm Mənə ölüm hökmü də azdır, cənab hakim Mən sevgi və bütün hisslərimi öldürmüşəm Fikirlər qarma-qarışıq Arasında ümidsizlik və karma yarışır Biz axı deyildik əsl adam Tüstüyə qarışan hönkürtülər əks-səda Bu ya fraqment, qısa metrajlı kino Ya da hər mübarizənin sonunda bitir yol Həyat yerə çırpar, bəlkə də, qaldırar səni Son sözünü deyə bilməsən, yandırar səni Qorxulu yuxulardan ayılmadım Hər dəfə oyananda isə adını sayıqladım Bəlkə də, çoxdan ölmüşəm, amma sağ kimiyəm Mən indi soyuq, əlçatmaz dağ kimiyəm Sən hökmü oxu, qorxutmağa çalışma, lakin Bil ki, bozqurd ölümdən qorxmur, cənab hakim!