Bağır

Bayağı bir değişken bu yerleşkeme kendirek direk

Kafamızda tel örgüler bak diken diken

Susuz Dede Parkı'ndayım sanki Palandöken

Bak bu insalara demek nedir savaş diren

Hayırdır yaşlandık mı konuşmuyo kimseler

Bu çok yol çeken çocuklar buluşmuyo güneşte

Kafamın içindekiler benle toprak olduğunda açıp şarkımı dinle

Yakışmıyor üzülmek

Kanlı coğrafyanın ortasında doğdum

Baktım on beş milyon gecekondu Alsancak hızlı

Beş vakit namaz kıldın uyuşturucu sarmadı

Gelişim kitapları sokaklarda yazılsın

Fizikten kimyadan matematikten aşka düştün

Ağzın yüzün dağıldı üstün başın rüküştü

Elit tabaka asit takılsın

Modern çağdan bizi uçuruna sürdürsün

İşte o gün gülmüşüz

Bu savaş bu yaşam alanı diyip de ayırmadın

Tam da birleşmiş de denmez

Birleşse sağ kalanın olmıyacağı bi yolda

Ben yürüyorken yok çıkarım

Karıştı tüm algılarım kesemiyorum ne olucağını

Doğal yaşam radyasyon etik değil kimyasal

Mahrum bırakılanlar yaşamaktan insanca

Birileri gerçek değil o kapıldığınız ihtişam

En aydınlık caddemizde bir silahlı çatışma

Sen kaşını çatınca birden sustu herkes

Bana sorma bilmiyorum

İrdelenmez hasret tamam sonra gitmiyodun

Kin güdersem tövbe ama napıyım şarap böyle

Üstümüzde kasvet bir de farz et ayakların kesilmiş yerden

Mutlusun çok kapın çalar savcı mevcut ister

Tam da böyle zamansız yaşandı her şey

Hatta belki böyle ölcez korkağım benim evet

Geldim gidiyorsun

Madem gülmüyorsun

Hiç bir anlam teşkil etmese de bağır onlara

Çaldır kafanı semaya

Bağır çağır durmadan

Neden susuyorsun

Dayatılan zulüm

Tabiatla dost mu masum kalan sanatçılar

Tam bu yüzden suçlu paşam

On beş senem heba duygum heybe yalana

Uygun değil yaşamak bak bu sevda vurgun

Yasaklıdır gülmek falan uzun hikaye

Ancak alkol bana aşık kırmızı rujun dirayet

Tedirgin bekliyoken güneş doğdu bugün nihayet

Gidersen boş kalıcak hepten düğün cenaze

Bi edebiyat düşün tüm pisliği örtsün

Çıkıp desinler ki körsün öyle güzel olsun

İşte radikaldi sevda sonra kalbimizi böldük

Akdeniz'i gördük arkasından Nazım davasında öldü

Cemal Süreya'dan Ahmed Arif'ten de tek tesellim yoktu

Birden bire büyüdüm

Bozar mı sandın acılar

Pankartı kadar hüzünlü

Bağır çağır durmadan

Bu sessizlik küfürdür

Bağır kimse duymuyosa bağır onlara

Hayatın ağır romana çalarsa ağır onlara

Bağır kimse duymuyosa bağır sonlara

Bağır çağır çıkıp gelsin onlar bahar olmadan

Bağır kimse duymuyosa bağır onlara

Hayatın ağır romana çalarsa ağır onlara

Bağır kimse duymuyosa bağır sonlara

Bağır çağır çıkıp gelsin onlar bahar olmadan

Geldim gidiyorsun

Madem gülmüyorsun

Hiç bir anlam teşkil etmese de bağır onlara

Çaldır kafanı semaya

Bağır çağır durmadan

Neden susuyorsun