Bir Ayda Unutursun

Emin ol bencillerin hep içi rahattır

Sen öyle değildin, hep içine attın

Kendime böyle dedim, sustum ve söylemedim

Bazen üzülmek kalbin için haktır

Ve tatlım yürüdüğümüz her yol bataklık

Kalbimde ölmek istersen her yer yataktır

Gel uyu, kendini susarak duyur

Ama böyle yapmaz, çatışır ve pusar hep huyun

Geçti o zamanlar

Bazen en güzel çözümdür kalbi tuza banmak

Ve bi' gün gidersem bu haybeden olmaz

Benimki savaşmadan hep kaybeden olmak

Sen beni bi' ayda unutursun

Kendini gitmiş bulursun

Sen beni bi' ayda unutursun

Ben seni bütün gezegenlerde ararım

Sen beni bi' ayda unutursun

Kendini gitmiş bulursun

Sen beni bi' ayda unutursun

Ben seni bütün gezegenlerde ararım

Sen beni bi' ayda unutursun

Kendini gitmiş bulursun

Sen beni bi' ayda unutursun

Ben seni bütün gezegenlerde ararım

Denize düştüğümde sarıldığım yılandın

Seni unutmak mı?

Epey yıl aldı

Hayret ettim, hayret ettiğime hayret ettim

Senin gibi yalancı için ayna nettir

Bakış açına göre hep değişiklik iyidir

Seni tek başına tanıdım ama çift kişilikliydin

Burcunun lanetini taşıyan densiz

Bu bi' masal değil ama kahramanı sensin

Bi' gün yalnız kalacak dudağının kenarı

Başı dik yürüyecek tutarken ahım

Sorun "Üzülmek de konuya dahil" demendi

Benim salaklığım çöllerine "Sahil" dememdir

Ben bi' avuç buluttum gökyüzüm sendin

Belki güneş açsaydın gök gülümserdi

Güneşler söndü bak kaldı bu rakamlar

Beni yalnızlar anlar, seni yalnız bırakanlar

Sen beni bi' ayda unutursun

Kendini gitmiş bulursun

Sen beni bi' ayda unutursun

Ben seni bütün gezegenlerde ararım

Sen beni bi' ayda unutursun

Kendini gitmiş bulursun

Sen beni bi' ayda unutursun

Ben seni bütün gezegenlerde ararım

Sen beni bi' ayda unutursun

Kendini gitmiş bulursun

Sen beni bi' ayda unutursun

Ben seni bütün gezegenlerde ararım

Sen beni bi' ayda unutursun

Kendini gitmiş bulursun

Sen beni bi' ayda unutursun

Ben seni bütün gezegenlerde ararım