Μόλις χτές
ακόμα χθες
Τις νόμιζα δικές μου όλες τις χαρές
Και ούτε που το πίστευα οτι μπορεί
Να έρθει και για 'μένα αυτή εδω η στιγμή
Που ξαφνικά και εγώ δεν ξερω πως
Σταμάτησε να καίει εκείνο εκεί το φώς
Που μου 'δειχνε τον δρόμο τόσο φωτεινό
Λες κ'είμουν ένα αστέρι μεσ 'τον ουρανό
Λες και ήτανε δικά μου όλα στην ζωή
Τα πήρα βιαστηκά με μιά αναπνοή
Και όσο κι 'αν περίμενα να 'ρθεί αυτη η στιγμή
Μέσα μου πάντα έλεγα, ακόμα αργεί να 'ρθεί
Και έτσι χωρίς προσπάθεια καμιά
Χαιρόμουν τις στιγμές, δεν άφησα ούτε μιά
Και να, που ακόμα χθές
Δεν ήξερα πως μια στιγμή μονάχα φτάνει για να 'ρθει η ερημιά
Μόλις χθές
Ακόμα χθές.
Μου έλεγε η ζωη
Να... πάρε οτι θες
Και νόμιζα δικές μου όλες τις χαρές
Κι'αυτά ήταν μολις χθές
Ακόμα μολις χθές
Λες και ήτανε δικά μου όλα στην ζωή
Τα πήρα βιαστηκά με μιά αναπνοή
Και όσο κι 'αν περίμενα να 'ρθεί αυτη η στιγμή
Μέσα μου πάντα έλεγα, ακόμα αργεί να 'ρθεί
Και έτσι χωρίς προσπάθεια καμιά
Χαιρόμουν τις στιγμές, δεν άφησα ούτε μιά
Και να, που ακόμα χθές
Δεν ήξερα πως μια στιγμή μονάχα φτάνει για να 'ρθει η ερημιά
Μόλις χθές
Ακόμα χθές.
Μου έλεγε η ζωη
Να... πάρε οτι θες
Και νόμιζα δικές μου όλες τις χαρές
Κι'αυτά ήταν μολις χθές...
...Ακόμα μολις χθές
