อุทกภัยในดวงตา

แค่เห็นเธอมากับเขา ฝนก็ตั้งเค้ามืดดำ เมื่อได้ยินถ้อยคำ สารภาพคำนั้น ที่เธอบอกว่ารักเขา ขอให้เราเป็นเพียงเพื่อนกัน ใจฉันมันเจ็บ ร้าวเกินจะเก็บน้ำตา แล้วฝนก็พลันสาดซัด ฉันมันไม่มีที่ไป ไม่เหลือที่ให้หลบใจ เปียกฝนที่หล่นลงมา ฤดูแห่งความรัก พัดเลยผ่านไปกับคำร่ำลา เรื่องราวที่เคยผ่านมา จบลงตรงนี้ อุทกภัยที่หลากมา ใช่ว่าฟ้าไม่ปราณี แต่เธอไม่มีเยื่อใย ฝนตกในใจ น้ำท่วมในตา ไม่รู้จะลดเมื่อไหร่ ล้นจากในตา ไหลมาท่วมใจ เธอทิ้งฉันไปกับเขา จะเอาเขื่อนมาจากไหน ต้านภัยจากฝนน้ำตา ไม่คิดว่าธอจะลา ไม่นึกว่าจะมีเขา เพราะรักที่สุดที่รัก เจ็บนักที่กลายเป็นคนรักเก่า ที่รักกันมายืดยาว จบลงตรงนี้... อุทกภัยที่หลากมา ใช่ว่าฟ้าไม่ปราณี แต่เธอไม่มีเยื่อใย ฝนตกในใจ น้ำท่วมในตา ไม่รู้จะลดเมื่อไหร่ ล้นจากในตา ไหลมาท่วมใจ เธอทิ้งฉันไป... กับเขา