Jak Husaria

Krople wody zmyły z twarzy brud nieprawdy

I nadzieja znowu płonie wśród pogardy

Papierowi ludzie wiatr już zdmuchnął po nich popiół

Ci ze stali są niepalni, hartowani w żywym ogniu

Słowa to nie ściek z prądem nie dryfują

Są wyryte w sercu nawet kiedy na nie plują

A chorągiewki chłoną gdy się na nie leje woda

Potem wiszą mokre szmaty pod ciężarem pustosłowia

Gdzieś w każdym z nas gdy rozpala się gniew

Budzą się niezłomni burzy się krew

Jak husaria! Jak husaria! Jak husaria!

Gdzieś w każdym z nas niezłomny duch

Wiedzie nas do walki w bezimienny grób

Jak husaria! Jak husaria! Jak husaria!

Nie czekaj laurów nie czekaj braw

Jedyną nagrodą kpina i piach

Zakopią pod płotem niczym chwast

Jak każdą cnotę skazaną za gwałt

Na człowieczeństwie które od lat

Każdą nową własną podłość dopisuje w kartę praw

Rejestr mądrych twarzy rada etyki z waty

W pluszowe kręgosłupy wmasowują lubrykanty

Gdzieś w każdym z nas gdy rozpala się gniew

Budzą się niezłomni burzy się krew

Jak husaria! Jak husaria! Jak husaria!

Gdzieś w każdym z nas niezłomny duch

Wiedzie nas do walki w bezimienny grób

Jak husaria! Jak husaria! Jak husaria!

Pamiętam i nigdy nie zapomnę

Skąd pochodzę i jaką mam historię

Pamiętam i nigdy nie zapomnę

Skąd pochodzę i jaką mam historię