İlhan-ı Aşk

Hangimiz senli, benli?

Hangimiz sizli, bizli?

Bir koridor esrarengiz

Yaşıyoruz gizli, gizli

Hangimiz yapayalnız?

Hangimiz çoluk, çocuk?

Hangimizin bakışları

Daha sıcak, daha soğuk?

Hangimiz uyuyoruz?

Hangimiz duyuyoruz?

Deniz derin, gökler mavi

Hangimiz uçuyoruz?

Hangimiz arıyoruz?

Hangimiz sarıyoruz?

Hayat bir yol ve bir ışık

Hangimiz kalıyoruz?

Hangimiz veriyoruz?

Hangimiz seviyoruz?

Bir koridor sonu baştan

Hangimiz giriyoruz?

Ve hangi söz daha doğru?

Hangi göz daha içten?

Hangi üzüm daha tatlı?

Daha buruk sevgimizden?

Ve hangi söz daha doğru?

Hangi göz daha içten?

Hangi üzüm daha tatlı?

Daha buruk sevgimizden?

Bahar çiçeklerini sunar gözünün bahçelerine

Yaz sıcak bir dokunuştur vücuduna

Güz gelir, dünya buruşur mu ne?

Karlar yağar başına kışın

Zaman geç olmasın

Başlamadan ötmeye gece kuşları

Ses ver gündüz gözüyle

Çünkü ben sana herşeyi sunuyorum

Dört mevsimi ve bilmediklerini

Dışarı çık, sana çarpılıp sana bölünen

Parçalarımı bulacaksın çiçek tozlarında

Dokularına sineceğim sımsıcak

Ayağının altında kıtırdayan yaprak benim

Ve başının üstünde direniyorum, düşmemek için

Sana ben her şeyi sunuyorum

Bilmediğin diyarlarda tanıdık dostların var

Onlardan selam getiriyorum

Kaçırdığın kuşun kanadındayım

Ve bilmeden ne olduğumu

Kafese kapatmaya çalıştığın

Sana ben her şeyi sunuyorum

Tüm zamansızlıkları içinde sevginin

Sana "İlhan-ı Aşk" ediyorum