Hasretin Düşer

Hasretin düşer

Yüreğimin orta yerine

Garip bir hüzün sarar ruhumu

Her zaman yaslıdır bu şehir, sensin

Fakir odamda döner durur yokluğum

Kalar, gider gözlerim uzaklara

Fakir odamda döner durur yokluğum

Kalar, gider gözlerim uzaklara

Silindi rüyalarımı süsleyen renkler

Ne kar tanelerini tutuyor ellerim

Ne de melekler teselli ediyor beni

Düşlerim kapkara artık, düşlerimde bile yalnızım

Birden çalsan diyorum kapımı, ansızın uyandırsan beni

Kurtarsan bu kabustan, kurtulsam bu mahpustan

Güneşi getirsen bana, yani sen gelsen diyorum

Ellerim acıyor, ellerim bağlı şimdi, ellerim tutsak

Ellerim saklı, ellerim kayboldu karanlığında gecelerin

Ellerime yokluğun kelepçesi vurdu

Sana çiçek veremem can!

Ellerim acıyor, ellerim bağlı şimdi, ellerim tutsak

Resmin puslu vaktine düştü düşlerimin

Mezar olacak bana bu dört duvar

Yokluğun kadar gerçek bu ecel

Yokluğun kadar büyük içimde acı

Azar azar ölüyorum sen bunu bilmiyorsun

Mezar olacak bana bu dört duvar

Resmin puslu vaktine düştü düşlerimin

Şimdi ben yokluğuna tutsağım

Ölüm içiririm sensiz her güne

İşte bu ben, senin fakir şairin

Gökyüzüne şekil veren o ressamım ben

Bundan gayrı okuna sela

Eşhedü en La ilahe illallah ve Eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resulühü

Bir sen yoksun, görünmüyorsun

Gökyüzünde döner durur bir kartal

Ben yaralıyım vurgun yedim gözlerimden

Terliyim, ateşliyim, yanıyorum

Bir yudum su olsan diyorum çatlayan dudaklarıma

Yüreğim kurak topraklar gibi, gözlerim karanlık kuyu dibi

Sevdanı kurşunladılar can! Kahpelerin hesabı var ömrüme

Bir sen yoksun, görünmüyorsun

Hasretin düşer

Yüreğimin orta yerine

Garip bir hüzün sarar ruhumu

Her zaman yaslıdır bu şehir sensin

Fakir odamda döner durur yokluğum

Kalar, gider gözlerim uzaklara

Fakir odamda döner durur yokluğum

Kalar, gider gözlerim uzaklara