Divane Gönül

Ne istersin benden, benden, divane gönül?

Ne istersin benden, divane gönül?

Ben senin gahrını çekemez oldum

Fitne tarlasına sevgi tohumun

Ne gadar uğraştım, gönül, ekemez oldum

Ekemez oldum

Ne baharın bahar ne de yazın yaz

Bu ne biçim cilve, bu ne biçim naz?

Kendi mezarını var elinle kaz

Dönüp de yüzüne, gönül, bakamaz oldum

Bakamaz oldum

Divani ak ile garayı seçti

Sanma yadlarınan gonup da göçtü

Olan oldu artık, iş işten geçti

Şu nefsin kalesi, gönül, yıkamaz oldu

Yıkamaz oldu