Labkhand

لبخند تو را به دنیا ندهم

با عطر هوایت به رویا بروم

وقتی که تو باشی دل آرام شود

جانم تو بخند که آرام شوم

من عاشق چشمان سیاهت شوم

دلبسته آن طرز نگاهت شوم

آنقدر که رخسار تو زیباست مرا

دیوانه خود کرد هر بار که دیدم تو را

تو شدی جسم و جان من

گل مهربان من تو شدی بهار من

من به تو دل دهم که چون

برسم به قلب تو بشوم فدای تو

تو شدی جسم و جان من

گل مهربان من تو شدی بهار من

من به تو دل دهم که چون

برسم به قلب تو بشوم فدای تو

خوشم با تو چنان مستم

من عاشق آرامش چشمان تو هستم

چقد خوبه که تو هستی

معشوقه من نیمه جانم تو هستی

به عهدی که به هم بستیم

هرگز نگذارم که تو از من برنجی

که من با تو پر از شوقم

با هر نفست چاله خندت به این دل نشستی

تو شدی جسم و جان من

گل مهربان من تو شدی بهار من

من به تو دل دهم که چون

برسم به قلب تو بشوم فدای تو

تو شدی جسم و جان من

گل مهربان من تو شدی بهار من

من به تو دل دهم که چون

برسم به قلب تو بشوم فدای تو