Өзүн ойлоп салкын убакыт кечинде кечинде,
Суу чачышып ойногон кез эсимде эсимде.
Айкалышкан ал учурду эстесем эстесем,
Айылдагы кубат берет сезимге сезимге.
Эски жерде сөз кезегин талашып талашып,
Мен урушуп кээде кайра жарашып жарашып.
Кээ күндөрдө мен ооп калсам жолукпай жолукпай,
Калчу элек жүдөткөндөй самашып самашып.
Уйлар алат көпөлөктү ойногон ойногон,
Мезгил эсте кызыка эч койбогон койбогон.
Адаштырбай балалыктын торунан торунан,
Аттиң неге карбас кылып тойбогон тойбогон.
Ииии,
Оооой,
Иииий
Аттиң неге карбас кылып койбогон койбогон,
Аттиң неге карбас кылып тойбогон тойбогон.
Аның туура, өмүр чиркин жең эми, жең эми,
Айкын экен карылыктын келери, келери.
Балалыктын балдарга да бошодо бошодо,
Карылыкка кезек келсе берели берели.
Аттиң неге карбас кылып койбогон койбогон,
Ииий
Ооой
Ииий
Аттиң неге карбас кылып тойбогон тойбогон,
Аттиң неге карбас кылып койбогон койбогон.
