köprü ortasında dolandı başım
çok aklıma geldi annem kardeşim
evimden yürüdüm pazartesi
yureğimde kaldi dunya hevesi
ağustos on alti cumartesi
kurusun yaylacilarin deresi
bin dokuz yüz yetmiş dokuz senesi
yazik genc yaşıma ona yanarim
kapıda asmalı elmanın dalı
üzüm toplayamaz kuvvetsiz kolu
nasip idim izmir topraklarına
ağla annecigim unutma beni
unutma beni!
