Ghost Town (I Poli Phantasma) (feat. Sarah P. & Elsa de Alfonso & Marc Ribera)

Είναι η πόλη φάντασμα, ειναι έρημοι οι δρόμοι Σωροί σκουπίδια φράζουνε τα πεζοδρόμια Εδώ κανείς δεν περπατα, κάνουμε βόλτες μόνοι Το χέρι κράτα μου σφιχτά, να διώξεις τα δαιμόνια Οι λεωφόροι αδειανές, οι στοές οχι και τόσο Αστεγοι ξαποσταίνουνε σε χάρτινα κουτιά Και οι πορνες απηυδίσανε, το δίνουν όσο όσο Το κουρασμένο τους κορμι, που φέραν απο μακριά Είναι η πολη φάντασμα μα εγώ δε τη φοβάμαι Οσο σε έχω πλάι μου, αστεία να μου λες Εσύ τις διώχνεις τις σκιές τα βράδυα οταν κοιμάμαι Το αύριο δε σκέφτομαι, το έσβησα το χτες Είναι η πόλη φάντασμα, μα που'ναι οι μεθυσμένοι Οι σερβιτόροι μες' τα μπαρ κοιτάζουν το κενό Ειναι εικοσάρηδες μα μοιάζουν γερασμένοι Ειν'αραγε αδιέξοδο ετούτο το στενό; Είναι η νύχτα σιωπηλή, το φώτα ειναι σβησμένα Κι έπιασε αέρας δυνατός, σα σκύλος αλυχτά Και στο Μουσείο οι σκιές, φρικτά, απεγνωσμένα Καρτερικά προσμένουνε μια δόση λησμονιά Είναι η πολη φάντασμα μα εγώ δε τη φοβάμαι Οσο σε έχω πλάι μου, αστεία να μου λες Εσύ τις διώχνεις τις σκιές τα βράδυα οταν κοιμάμαι Το αύριο δε σκέφτομαι, το έσβησα το χτες Ειναι η πόλη φαντασμα και σέρνει αλυσίδες Παλιούς καιρούς θυμάται και με πίκρα ξεφυσά Μα ακόμα δε χάθηκαν ολες τις οι ελπίδες Ακομα και τα βασανα δεν ειν' παντοτινά Στο λόφο ανεβαινουμε, μεσα απ'τα σοκάκια Εχει μου λεει, πανσέληνο, ορίστε που ανατέλλει Μοσχοβολάει βασιλικο, και να και δυο γατάκια Του δίνω ρουφηχτό φιλί και άλλο που δε θέλει! Είναι η πολη φάντασμα μα εγώ δε τη φοβάμαι Οσο σε έχω πλάι μου, αστεία να μου λες Εσύ τις διώχνεις τις σκιές τα βράδυα οταν κοιμάμαι Το αύριο δε σκέφτομαι, το έσβησα το χτες Το έσβησα το χτες