Я цябе адну кахаюю

Водар слоў

Тваіх так вабіць

Цягне ў нейкі сон

І выйсце адшукаць

Я спрабаваў

Але ляцеў усё глыбей

Заблытаны каханнем

Фарбамі размалявала

Ты ўсё вакол

Мой хворы розум

Асвяціў абшар

Я думаў, гэта назаўжды

Нажаль

Я цябе адну кахаю

Полымем душа палае

Водар твой зацьміў мой сон

Адпусці мяне, праклён

Час прайшоў

I знік прамень надзеі і святла

А думкі ў карагодзе

Ўсё хутчэй

Шалёны вір маіх падзей

Шалёны вір падзей

Я малю

Аддай мне тыя дні і назаўжды

Пакінь мяне

I больш не сустракай

Давай, пакуль, давай, бывай

Бывай!

Я цябе адну кахаю

Полымем душа палае

Водар твой зацьміў мой сон

Адпусці мяне, праклён

Я цябе адну кахаю

Полымем душа палае

Водар твой зацьміў мой сон

Адпусці мяне, праклён

Не сустрэнемся ніколі

І душа крычыць ад болю

Водар твой зацьміў мой сон

Адпусці мяне, праклён