เจ็บเจียนตายเป็นควายก็ยอม

เจ็บเจียนตายเป็นควายก็ยอม ทั้งที่รู้ก็พร้อมเสียใจ

เจ็บอีกสักครั้ง จะสักเท่าไร แม้ใครเตือนเท่าไหร่ไม่เคยฟัง

ถูกหักหลังเสียจนชินชา ใจมันหนาเกินมีดจะกรีดพัง

เจ็บมาจนทน จนเกินฉุดรั้ง เเต่ก็ยัง เเต่ก็ยังรักเธออยู่ร่ำไป

จะกี่ครั้งที่ฉันต้องทน จะกี่หนที่ฉันต้องเสียใจ

จะอีกกี่ครั้งที่น้ำตาไหล แต่ดูเหมือนไม่มีอะไรเลย

ก็ไม่รู้ทำไมต้องยอม ทั้งที่รู้ก็พร้อมเสียใจ

จะเจ็บกว่านี้ ก็ฝืนทนไหว แม้ข้างในหัวใจจะเเหลกช้ำ

*เสียใจเท่าไรฝืนทน จะกี่หนที่โดนกระทำ น้ำตาหลั่งไหล

หัวใจเจ้ากรรม ไม่ยอมหลาบจำ ซักที...

*,** เจ็บเจียนตายเป็นควายก็ยอม ทั้งที่รู้ก็พร้อมเสียใจ

เจ็บอีกสักครั้ง จะสักเท่าไร แม้ใครเตือนเท่าไรไม่เคยฟัง

ถูกหักหลังเสียจนชินชา ใจมันหนาเกินมีดจะกรีดพัง

เจ็บมาจนทน จนเกินฉุดรั้ง เเต่ก็ยัง เเต่ก็ยังรักเธออยู่ร่ำไป (โอ้ว)

ซ้ำ (*,**)