Килдең дә кердең

Күңел ишеген шакып тормадың

Ә мин үзеңне читкә кумадым

Килдең дә кердең, кочып елмайдың

Карадым сиңа, карап туймадым

 

Сөю бишеген күңлемә элдең

Назыңнан эреп бетәсем белдең

Килдең дә кердең, сөеп яраттың

Сагышын җанның куып тараттың

 

Йөрәгем шашты татлы хисләрдән

Йолдыз коелган парлы кичләрдән

Килдең дә кердең, сулган дөньяма

Китмә янымнан, китмә югалма

 

Килдең дә кердең

Көткәнем белдең

Тарсынмый ачтың бәхетнең серен

Йөрәк түрендә

Урының синең

Күңел түренә килдең дә кердең