Купалінка

Купальскай ночкай па сцяжынцы я ішоў

Адсвяткаваў і ўжо дамоў збіраўся

Але ўбачыў раптам цудных жывёл

І не на жарт спачатку перапужаўся

Зайкі й конікі з бабуліных казак

У гушчар мяне зазываюць

Тое, што ніхто ніколі не бачыў

Паказаць яны мне абяцаюць

Купалінка, купалінка, цемная ночка

Сустрэну хлопцаў — будзем піць

А дзеўку — будзе дочка

У цемру леса я за імі пайшоў

І здзіўленне маё было бясконца

Калі ўбачыў на адной з палянак

Кветку папараць, што ззяе, як сонца

Я кранаць яе рукамі не стаў

Няхай на радасць усім нам квітнее

Цуд вялікі і шчасце ўжо ў тым

Што вачыма ўбачыў яе я

Купалінка, купалінка, цемная ночка

Сустрэну хлопцаў — будзем піць

А дзеўку — будзе дочка