Жураўка

Ой, жураўка-жураўка

Што крычыш ты яшчэ з ранка?

А як жа мне не крычаць

Трэба высока лятаць

Ой,высока высока

Ад радзімы далёка

Адбілася ад роду

Нібы камень у Ваду

Упаў камень ды ляжыць

На чужбіне гора жыць

Не дай Божа захварэць

Няма каму пажалець

Не дай Божа паміраць

Няма кому і пахаваць

Пахавае чужына

Знаць не будзе радзіна