Моншақ жас

Сені ойлаумен күндерді өткіземін,

Уақыт санап, айлар санап армандап.

Сол бейнеңді көз алдыма елестетіп,

Сағыныштан жарылады жүрегім.

Моншақтап жас ағады жанарымнан,

Жүрегім тербеледі махаббаттан.

Мұңайып мен жүремін сағыныштан,

Күтумен қашан келер деп алыстан.

Сүйемін мен пәк сезіммен бір өзіңді,

Ыстық нәзік ықыласпен махаббаттың.

Қалай ғана айырылдық сол шақтардан,

Біз бақытты болып едік сол кездерде.