Прападаю

А я прапа па-па даю ад болю

А ты прапа па даў не адзін

Адпушчу, як птаха, на волю

Бо прадмет кахання ты праваліў.

А я прапа па-па даю дарэмна

А ты прапа па даў не адзін

Адпушчу, як птаха, на волю

Бо прадмет кахання ты праваліў.

Навошта пераконванні,

Што болем напоўнены

Пачуцця.

Чаму ты?

Чаму ты?

Зорамі засвяціў

Крылы абпаліў.

І куды мне далей ісці?

А мы з табою

Ламаем долю

Кожныя тры гады -

Каханне ў нікуды.

Ізноў звыкаемся,

А потым маемся

Усё прапала,

А я ж цябе так кахала!

Я засынаю сама

І кожну ноч прызнаю,

Што для цябе я была не адзінаю!

Гісторыя на траіх

Знішчае гэтым усіх,

А ты мяне вінаваціў нявінную!

А я прапа па-па даю ад болю

А ты прапа па даў не адзін.

Адпушчу, як птаха, на волю,

Бо прадмет кахання ты праваліў.

А я прапа па-па даю ад болю

А ты прапа па даў не адзін

Адпушчу, як птаха, на волю

Бо прадмет кахання ты праваліў.