Жазығым не?

Жазығым не, өзiңдi сүйгенiм бе?

Сүйгенiм бе, отыңа күйгенiм бе?

Жүрегiңнiң жұрт ұқпас сырын ұғып, 2 рет

Ешкiмге айтпай iшiме түйгенiм бе?

Жазығым не, менi әлi түсiнбеймiн,

Бар ма әлде жазған бiр iсiм деймiн.

өзiң — жұмбақ, шеше алмай мен де — жұмбақ,

өтiп жатыр бұлдырап түсiмдей күн.

Жазығым не, айтқанда бұлақ әнiн,

Күлгенiн айыра алмай, жылағанын.

Бар дүниенi ұмытып сенен басқа,

Қалжырап кеп қасыңа құлағаным...