Белае Сонца

Добра ў раніцу летам прачнуцца i бегчы,

Недзе ў полі жытнёвым вальготна прылегчы.

Добра ўбачыць у жыце, як колас наліўся,

Гэта маё наваколле - я тут нарадзіўся.

Белае, белае, белае сонца

У небе над намі свецiць бясконца,

Крочыць павольна нібы вандруе, сумуе.

Добра, калі застанецца на каву хвілінка,

Добра, калі ўсміхнецца насупраць дзяўчынка,

Добра, калі пашанцуе і здзейсняцца мары,

I пасля доўгай нягоды разыйдуцца хмары.

Белае, белае, белае сонца

У небе над намі свецiць бясконца,

Крочыць павольна нібы вандруе, сумуе.

Добра радзіцца i добра жаніцца,

Добра вадзіцы крынічнай напіцца,

Добра ўранку i добра ўночы,

Добра ўглядацца ў вочы дзявочы,

Добра ўзімку і добра ўлета,

Богу магутнаму дзякуй за гэта.

Сонейка свеціць, і ў хаце багата -

Вось чалавечае шчасце, рабяты!

Добра, калi разумеюць твае намаганнi,

Добра, калі атрымаеш адказ на пытаннi.

Добра, калі ў асяроддзі любімыя людзі,

Добра, калі ўсё добра, ды й добра хай будзе!

Белае, белае, белае сонца

У небе над намі свецiць бясконца,

Крочыць павольна нібы вандруе, сумуе.