Düşenin Dostu Olmaz

İlham al, bu sözlerin sahibi bir hamal Varlığı hayal, kahramanı olmak istediğim bir masal var Düşündükçe sulara batar benim sal, kader beni sal Marifetle erir gönlüm, gördüm benim gören gözüm parçalar ya gönlüm Avuçlarımda göğe doğru tuttuğum dualarım ve ömrüm Yetmez dilemeye özrüm Bak; bataklıklar üzeri ne kadar da parlak Bak ve gör burdan her tarafta güzel yüzlü tuzak Gökyüzü ne kadar yakın; Arş-ı Azam ne kadar uzak Kendine yaptıkların ve kattıkların ne kadar vasat Evet; bu bir aşk şarkısı Evet; bu bir kalp ağrısı Evet bu namelerde bir yanan var en derinden Ah bir bilsen, içimdeki alevi bir görsen... Yalnız ağacın çocuklarını taşladınız öldüler Sapanla avlanan kuşlar can çekişerek öldüler Gözden ayrı düşeni dudaklar cümleden düşürdüler Düşenin dostu olmadı hiç Düşenin dostu olmaz Bunu böylece bildim İnanmasam olmaz Düşenin dostu olmaz Bunu böylece bildim İnanmasam olmaz Ölüm ALLAH'ın emri, Ankebut'ta belli Eline tutuşturdu Sago en güzel delili Delillerim ve deliliğim beni bu yaşıma getirdi Sen köşene çekil düşün seni neler bitirdi Başta tertemiz bir sudur yaradılış Gün geçtikçe karmakarışır, durgun sular ani bulanır İlk başlarda suya bakarsan ayı ve güneşi saf görürsün Sonra güneş gider ay kalır üzülürsün Düşmanın buzunda donmaktansa dostun güneşi yaksın İçimi, alınan her nefes soluk yeniden yaşama dönmek gibi Kefene sarılı tütüne benzerim; uçar dumanım aniden Uçar bu ruh bedenden Bu ruh bedenden uçar, geride kalan naçar Çark-ı Felek yaman döner ben solar sen açar Onlar kalır sen göçer menzilimiz farklılaşır Çok geç olmadan açıl gözüm açıl Düşenin dostu olmaz Bunu böylece bildim İnanmasam olmaz Düşenin dostu olmaz Bunu böylece bildim İnanmasam olmaz (İnanmasam olmaz) (İnanmasam olmaz) (İnanmasam olmaz)