شب از مهتاب سر می ره
تمام ماه، تو آبه
شبیه عکس یک رویاست
تو خوابیدی، جهان خوابه
زمین دور تو می گرده
زمان دست تو افتاده
تماشا کن، سکوتِ تو
عجب عمقی به شب داده
تو خواب انگار طرحی از
گل و مهتاب و لبخندی
شب از جایی شروع می شه
که تو چشمات و می بندی
تو را آغوش می گیرم
تنم سر ریز رویا شه
جهان قد یه لالایی
توی آغوش من جا شه
تو را آغوش می گیرم
هوا تاریک تر می شه
خدا از دست های تو
به من نزدیکتر می شه
زمین دور تو می گرده
زمان دست تو افتاده
تماشا کن، سکوتِ تو
عجب عمقی به شب داده
تمام خونه پر می شه
از این تصویر رویایی
تماشا کن، تماشا کن
چه بی رحمانه زیبایی
