Saate Shoom

توی این ساعت شوم، توی این فصل کبود وسط تعزیه هیشکی نیست، هیشکی نبود توی هیر و ویر این، جشنِ جنجالِ سکوت کی صداتو برده میهن خشم آلود؟ خورشیدتو کی برده و کی سایه تو آتیش زده؟ که از پی این همه شب، شب رفته و شب اومده خورشیدتو کی برده و کی سایه تو آتیش زده؟ که از پی این همه شب، شب رفته و شب اومده مگه تو تقویم سکون ستاره تو چاه کیه؟ سال روی شاخ چی و خندق سر راه کیه؟ بگو تو فال قهوه مون عجوزه بدخواه کیه آفتاب لب بوم کی و عقرب روی ماه کیه؟ خورشیدتو کی برده و کی سایه تو آتیش زده؟ که از پی این همه شب، شب رفته و شب اومده خورشیدتو کی برده و کی سایه تو آتیش زده؟ که از پی این همه شب، شب رفته و شب اومده خونه از گریه پره، کوچه از مرگ غزل توی ویرونی باغ نعش گل بغل بغل قطره ای اشک اینجا، شعله ای آب اونجا پاره ای گُل اینجا، تیکه ای ماه اونجا کوچه تا کوچه هراس، خونه تا خونه عزا دل به دل نفرین و لب به لب نعش دعا لشگر گلخوارو کی به راه انداخته؟ خواهر خورشیدو کی به چاه انداخته؟ خورشیدتو کی برده و کی سایه تو آتیش زده؟ که از پی این همه شب، شب رفته و شب اومده خورشیدتو کی برده و کی سایه تو آتیش زده؟ که از پی این همه شب، شب رفته و شب اومده