สิ้นกลิ่นดอกคูณ

ขอฝากคำกลอน เป็นสุนทรเฝ้าวอนกล่าว

จากใจของผู้บ่าว ที่ปวดร้าวเคล้าระทม

ขอส่งใจไปกับลม อกแสนตรมใจแสนเศร้า

จากโคนต้นคูนฝั่งมูลที่เก่า ทั้งสองเราเคยพร่ำจำนรรจ์

สิ้นจันทร์วันเพ็ญ ที่ลอยเด่นเหมือนดั่งคืนนั้น

สิ้นกลิ่นดอกคูน ที่หอมกรุ่นเหมือนกระแจะจันทร์

คืนนี้หนอกับคืนนั้น ช่างต่างกันเสียนี่กระไร

ขอส่งใจไปกับลม ถึงคู่สมเคยภิรมย์มาจากไกล

กลับมาร่วมสร้างถางทางหัวใจ สัญญาเอาไว้ยังไง

ว่าจะไม่ไกลหนุ่มลำน้ำมูล

สิ้นจันทร์วันเพ็ญ ที่ลอยเด่นเหมือนดั่งคืนนั้น

สิ้นกลิ่นดอกคูน ที่หอมกรุ่นเหมือนกระแจะจันทร์

คืนนี้หนอกับคืนนั้น ช่างต่างกันเสียนี่กระไร

ขอส่งใจไปกับลม ถึงคู่สมเคยภิรมย์มาจากไกล

กลับมาร่วมสร้างถางทางหัวใจ สัญญาเอาไว้ยังไง

ว่าจะไม่ไกลหนุ่มลำน้ำมูล