Paroles
อาจจะเป็นทุกข์ อาจจะผิดหวัง
แต่ยังมีรอยยิ้ม ให้เธอเรื่อยไป
ข้างในจะร้อนจะรน
หมองหม่นทนทุกข์เพียงใด
ยังอยากจะยิ้มให้เธอ อย่างนี้
ก็ไม่เคยคิด อยากให้เธอรู้
ข้างในที่แท้ มันเป็นอย่างไร
เพราะความที่รักเหลือเกิน
ไม่อยากถูกหมางเมินไป
แค่เพียงเห็นก็ชื่นใจเกินพอ
แม้ตอนพบกัน ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ
ก็ไม่เคยคิด อยากให้เธอรู้
ข้างในที่แท้ มันเป็นอย่างไร
เพราะความที่รักเหลือเกิน
ไม่อยากถูกหมางเมินไป
แค่เพียงเห็นก็ชื่นใจเกินพอ
แม้ตอนพบกัน ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ
แม้ตอนพบกัน ฉันทำร่าเริง
แต่รู้ไหม คิดอะไรอยู่
กลับมาล้มตัวลงนอน
กอดหมอนน้ำตาพร่างพรู
อยากเป็นเหมือนคนที่เธอจูงมือ
Written by: สีฟ้า, อภิไชย เย็นพูนสุข