Paroles

เราได้มาพบเจอกันกี่ครั้ง
เจ้าก็ยังไม่กลัวใครหน้าไหน
ใจดําคุณพระ
จะประชดทําไม
ข้าพูดแค่เรื่องจริง
เป็นหญิง
กลัวชายระรานบ้างก็ดี
เป็นชายหรือหญิง
ศักดิ์ศรีมีกันทุกคน
ไม่ยอมให้มัวหม่น ทะนง
ไม่กลัวแม้ใครมาย่ำยี
เช่นดังคราวนั้น
พวกอังวะนําทัพบุกมา
ด้วยอาวุธมากมาย
เหล่ากองทหารอื่นวิ่งหนีตาย
แต่ยังมีท่านที่นําทัพไปไม่ยอมหนี
หน้าที่เพื่อแผ่นดินแสนภูมิใจ
พิทักษ์ไว้ด้วยเกียรติและศักดิ์ศรี
เราเหมาะสมกันว่าไหม
ไยเหมาะสมกัน
เราทั้งสองรักบ้านเกิดยอมชีพพลี
มาลัยรับไว้
อุตส่าห์ร้อยมาให้
หมากข้าเจียนไว้
ข้าอยากมอบให้เจ้า
มาลัยเจ้าหอม
จากดอกไม้
หรือกายของเจ้า
แล้วหมากพลูที่ให้ข้า
หวานหมากที่ท่านเจียนมา
หรือจากคําพูดจา
เกี้ยวคําหวาน
Written by: วิเชียร ตันติพิมลพันธ์, สราวุธ เลิศปัญญานุช
instagramSharePathic_arrow_out