วันที่บ่มีอ้าย

ฟ้าเอ๋ย มีไว้ เฮ็ดหยัง ถ้าอ้ายบ่นั่ง เบิ่งดาวนำกัน บ่มีกะได้ ปากซอย ตรงนั้น หากอ้ายลืมวัน เคยเทียวร่วมทาง มีไว้ เฮ็ดหยัง ถนน หากอ้ายบ่สน มาเดินเคียงข้าง เมื่ออ้ายเลือกคน ผู้มา ทีหลัง โลกนี้ทุกอย่าง เหมือนสิ้นความหมาย หากบ่มีอ้าย คือเก่า ใจเหงา ก็เริ่มไหวหวั่น ชีวิต ขาดคนร่วมฝัน สิ้นแรงใจ ฮักอ้ายเพียงนี้ ยังทิ้งลง น้องคง ฮักใครอีกบ่ได้ ตราบที่ ทุกลมหายใจ คึดฮอดแต่อ้ายนั้น โลกคงเหงา นับจากวันนี้ ในเมื่อบ่มี อ้ายเคียงข้างกัน คงเดียวดาย หมดไฟสิ้นฝัน เพราะว่าใจนั้น ฮักใครบ่ได้อีกเลย หากบ่มีอ้าย คือเก่า ใจเหงา ก็เริ่มไหวหวั่น ชีวิต ขาดคนร่วมฝัน สิ้นแรงใจ ฮักอ้ายเพียงนี้ ยังทิ้งลง น้องคง ฮักใครอีกบ่ได้ ตราบที่ ทุกลมหายใจ คึดฮอดแต่อ้ายนั้น ตราบที่ทุกลมหายใจ คึดฮอดแต่อ้ายนั้น