อยากกลับไปให้ลมใต้กอด

ลมบ่ายพัดฝุ่นควัน กลางเมืองกรุง โชยผ่านไป ปาดหยาดเหงื่อไหล นองใบหน้า เหนื่อยจากงาน นานแล้วที่เราจากสวนยาง จากชายเลไม่ได้หลบบ้าน เข้ามาทำงาน รับใช้คนเมืองนี้ หวังเหวิดใจหลับตา ส่งใจลอยไปแสนไกล พี่หลวงไอ้ไข่ เพื่อนคนเก่า คงบายดี คิดถึงสาวนุ้ยคนนั้น แต่งงานหรือยังป่านนี้ ทุกความรู้สึกดี ๆ ยังอยู่ในใจ จะอยู่ตรงไหน ใจยังคิดถึงบ้านเรา กลิ่นลมพัดพร้าว แสงดาวริมเล ยังหอมไม่หาย วันที่เหนื่อยล้า อยากพาใจเหงากลับไป ให้ลมเลเมืองใต้ โอบกอดเอาไว้ เหมือนวันเก่า ๆ เดือนเพ็ญในเมืองหลวง ถึงเต็มดวงแต่แสงจาง ไม่ใสสว่าง เหมือนยามมองที่บ้านเรา ค่ำลงบ้านน้อยกลางสวนยาง คงอ้างว้างด้วยเสียงดุเหว่า ลูกตอพลัดบ้าน บอกใจเหงาว่าคิดถึง จะอยู่ตรงไหน ใจยังคิดถึงบ้านเรา กลิ่นลมพัดพร้าว แสงดาวริมเล ยังหอมไม่หาย วันที่เหนื่อยล้า อยากพาใจเหงากลับไป ให้ลมเลเมืองใต้ โอบกอดเอาไว้ เหมือนวันเก่า ๆ เดือนเพ็ญในเมืองหลวง ถึงเต็มดวงแต่แสงจาง ไม่ใสสว่าง เหมือนยามมองที่บ้านเรา ค่ำลงบ้านน้อยกลางสวนยาง คงอ้างว้างด้วยเสียงดุเหว่า ลูกตอพลัดบ้าน บอกใจเหงาว่าคิดถึง ลูกตอพลัดบ้าน บอกใจเหงาว่าคิดถึง