The End

บทละครถึงตอนต้องจบเเล้ว

ฉันเเละเธอได้เดินทางมาตั้งนาน

กอดเเละมองตากันในคืนสุดท้าย

เช็ดน้ำตาบอกลาเธอก่อนจากไป

ไม่ต้องเสียใจไม่ต้องร้องไห้

ให้เก็บเอาไว้ในความทรงจำจะอยู่ไปชั่วนิรันดร์

ขอให้โชคดี

ต่อจากนี้ไม่ฉันอยู่

ให้จำเอาไว้ฉันไม่ได้หาย

เเค่ย้ายเข้าไปในความทรงจำ

ถึงเเม้ว่าเธอเจอกับเรื่องอะไร

จงยอมเเละรับมันไหว

คอยบอกตัวเองให้ฝืนเดินต่อไป

จะเจ็บเเค่ไหนก็ต้องทนไหว

ขอให้ดวงเเละดาวได้ส่องนำทางให้เธอนั้นโชคดี

ไม่ต้องมีสิ่งอันใดเข้ามาทำร้ายเธอ

ส่วนฉันยังทรมานยังคงต้องทรมาน

เเกล้งทำเป็นไม่มีน้ำตาเเต่ใจฉันทรมาน

รอยยิ้มซ่อนด้วยน้ำตาโอบกอดเธอก่อนร่าลา

จับมือเธอเอาไว้เข้าไปกระซิบบอกว่าฉันไม่เป็นไร

เธอควรจะไป

ก็บอกฉันไม่เป็นไร

ให้เราได้จบกันเเค่นี้

ไม่ต้องเสียใจไม่ต้องร้องไห้

ให้เก็บเอาไว้ในความทรงจำจะอยู่ไปชั่วนิรันดร์

ขอให้โชคดีต่อจากนี้ไม่ฉันอยู่

ให้จำเอาไว้ฉันไม่ได้หาย

เเค่ย้ายเข้าไปในความทรงจำ