พรปู่ศิลา

ละลูกได้มาน้อเถิงก้ำเมืองดินดำน้อน้ำซุ่ม ละหัวใจฮุ่มน้อ ฮุ่มขึ้นใจเคยตื้นดอกป่องตัน บางทีเมื่อยจนไห้กั้นพัดมาว่างวิหว่างตา ย้อนพรหลวงปู่ศิลา กั้งฮ่มบุญน้อหลานน้อย กั้งฮ่มบุญ โอ่ น้อหลานน้อย

เกือบแล้วหนาโชคชะตามันไม่จีรัง มีหยุดยั้งจนกะทั่ง แทบทนไม่ไหว บางทีเหน็ดเหนื่อยหัวใจ โถมเข้ามาใส่ตันไว้อึ้งตึ้ง

ปาดน้ำตาหอบใจจนได้มาถึง แสนสุดซึ้งมาถึงพระธาตุหมื่นหิน เขาวงเมืองกาฬสินธุ์ ก้มกราบแดนดินหลวงปู่ศิลา

พอปานฟ้าชโลมฝนลงมาให้ผู้ข้าซ้นเพิ่ง พอปานฟ้าชโลมฝนลงมาให้ผู้ข้าซ้นเพิ่ง ทางไกลเวิ้งต่อเวิ้งได้มาไหว้ปู่เฮา คักแท้เจ้าผู้เป็นหน่อศีลธรรมลูกได้จำคำสอนป่อนลงใจตั้ง

อันคำสอนในโลกโลกาอันใด จะมาสู้ได้เหนือคำอิติปิโส พุทธคุณธรรมคุณสังฆคุณโน

ประเสริญยิ่งยิ่งโยโยกั้งห่มโพธิ์ห่มใจศิษยา

ฟ้ากระเดื่อง หลั่งมาเมืองแดนกาฬสินธุ์ บุญฮ่มดินลุ่มน้ำสายลำพะยัง ปาฏิหารลือเลื่องมาจนกระทั่ง บ่อนปู่แปงสร้างเนานั่ง ลูกกะจั่งสะออนฮอยบุญ

หนุนนำให้อุปสรรคโยงใย กะคิดเห็นหน้าปู่ หนุนนำให้อุปสรรคโยงใย กะคิดเห็นหน้าปู่ เหรียญเหนือดวงซ่อยยู้เอามาห้อยใส่คอ ยามลูกท้อลูกเมื่อยบางตอนคิดเห็นคำปู่สอนกะผ่อนเบาลงได้

ใจหล่อหลอม น้อมเอาคำสอนสั่งว่าดวงมันไม่จีรังดังและดับไปตามการ ใจเคยมองมัวฝูงความชั่วเข้ามาผาน ใจซมซานโภยผ่านภัยพร้อมเข้าหา ตันเอาเหลือแต่ด้วยความเชื่อศรัทธา บารมีหลวงปู่นำพาคุ้มกะลาหัวลูกหลานเทอญ

ทางไกลเยิ้น ได้เดินเทียวทางแม่นผ่านสร้างผ่านบ่อ ทางไกลเยิ้นลูกได้เดินเทียวทางแม่นผ่านสร้างผ่านบ่อ ลูกได้มาพบพ้อโอ้น้อเจ้าฮ่มบุญ ชีวิตขุ่นข้นดั่งโคนตม ลูกพนมมือยอท่อดินพรมฟ้า บูชาเจ้าวันทาหลวงปู่ บูชาเจ้าวันทาหลวงปู่ พยุงยอส่งยู้ให้ซูลูกแหน่เทิญ เสียงฮ้องเอิ้นเจริญยิ่งคุณโน ศิษย์สิริจันโท ให้ก่วมเกษาเกล้า ให้ก่วมเกษาเกล้า