Girdap

Nakarat Yak sigaranı geceye Döndür o dumanı bırak Bu şehir sana zindan olur Girdap! Defkhan (Verse) Soğukta buz tutar nefes keser yeter mi sandın felsefen? Sen terse gel de gör sıkarlar enseden Dünya sakat bi dengede insan yutar bu metropoller Hep umutla koştuk ama son dakkada yendi goller Depresyona bi son ver, yaşadığın yeter bi ton dert Nefes almazsan ölürsün dostum intikamı boşver Varsın karanlık olsun güneş gözlüğünle poz ver Çünkü kimse seni alkışlamaz öldüğünde son kez Hadi Sar yine sahnenin en başına Düştüm ateş vurur her yanıma İnersem duman gibi gözlerine Yaz beni aklının enkazına Kuruduğu yerden yeşerir umut Zehir olsa da hayat nefesini tut Biliyosun bir gün hesap sorulur Yaşadığın dünyanın bedeli budur! Allame (Verse) Sessiz ve sakin huzursuz bir akşam Aynalar çatık kaşlı bakma yüzün ekşir Hissedemem kalbimin muhteviyatı taştan Bana sev deme o cümle kaldı kadim zamanlardan Sakın Sanma kolay seçmek zoru Sokaklar içenle, binalar içerleyenlerle dolu! Mezarlar çiçekle, rızalar nefrete gömülür İsimler illete, cisimler toprağa dönüşür Kendinden nefret etmek için arama sebep Ruhu var gibi yürüyen ceset Hesap sormak için dost olur ömür Meleklerle anlaşmanı git fesh et Küçük hesaplara kaldı meselen Şişelerde aradın ölüm huzur Kötü düşüncelerin eder esir Seni kapatır hapishanelere