มาตรา521

ขนาดขับรถไม่คาดเข็มขัดยังโดนเขาจับ

ยิ่งถ้าใบขับขี่ไม่มี ดีไม่ดีจะโดนปรับ

ขนาดทะเลาะวิวาทมาตราที่ 391

ตบเบา ๆ ยังเป็นคดี ยังมีโทษปรับและจำ

แต่พอคนรักทิ้งไปให้เจ็บช้ำ ทำไมดิฉันร้องเรียนไม่ได้เลย

ให้เขาโดยเสน่หา ศาลท่านว่าให้ทำใจ

มันไม่ผิดมาตราไหน ยอมให้เขาเองยามซึ้ง

ให้เขาโดยเสน่หา คงไม่มีค่าเสียใจ

โจทก์ไม่ต้องการอะไร เพียงแค่ได้เจรจา ขอแค่หัวใจคืนมา

เขาหลอกให้รักให้ฝัน และนั่นคือคำให้การ

และดิฉันก็มีพยานว่าเขาหวานมากเท่าไร

เขาหลอกให้หลง ฟ้องร้องได้ไหมเรียกค่าเสียใจ

ที่เขาได้แล้วก็ทิ้งไป ไม่ต้องมีหรอกทนาย

มาตราที่ 521 บัญญัติไว้ โง่เองที่รั้งเขาอยู่ไม่ไหว

ให้เขาโดยเสน่หา ศาลท่านว่าให้ทำใจ

มันไม่ผิดมาตราไหน ยอมให้เขาเองยามซึ้ง

ให้เขาโดยเสน่หา คงไม่มีค่าเสียใจ

โจทก์ไม่ต้องการอะไร เพียงแค่ได้เจรจา

โจทก์อยากจะวอนจำเลย จำลองเหตุการณ์เคย ๆ

เหมือนก่อนจะเริ่มเฉยเมย น้ำตาลยังหวานไม่เท่า

จูบที่จำเลยเคยทำ คิดแล้วยิ่งช้ำยิ่งเศร้า

ก็มันไม่ยุติธรรม ดิฉันไม่ยอม ไม่ยอมความ

ให้เขาโดยเสน่หา ศาลท่านว่าให้ทำใจ

มันไม่ผิดมาตราไหน ยอมให้เขาเองยามซึ้ง

ให้เขาโดยเสน่หา คงไม่มีค่าเสียใจ

โจทก์ไม่ต้องการอะไร ขอแค่หัวใจคืนมา

ให้เขาโดยเสน่หา ศาลท่านว่าให้ทำใจ

มันไม่ผิดมาตราไหน ยอมให้เขาเองยามซึ้ง

ให้เขามาฟังคำฟ้อง รอฉันร้องแล้วค่อยไป

โจทก์ไม่ต้องการอะไร เพียงแค่ได้เจรจา ขอแค่หัวใจคืนมา