ลำล่อง เอิ้นลูกกลับนา

อันนี้พ่อแม่เอ้ย สุดแต่ลำทางสั้น หันทางยาวจ้าวทางล่อง น้ำในห้วยในหนอง

พวมสิเขินขาดต้อน ขาวเข็งข่อนอยู่เลาะแจ นกแจนแวนแจ้ดๆ แจ้ ฮ้องฮ่วนกวนหู

เสียงญาครู ญาซา เผิ่นหน่ำกลองผสมฆ้อง พวมฉลองพรรษาสิ้นบุญกฐินพวมตั้งก่อ

ฮวงข้าวดอพวมสิเหลืองแก่ก้ม ลมล่อง เปลี่ยนฤดู สายลมพัดซู่ ๆ อีปูก้นฮูแปง

ผักกะแยงพวมบาน อยู่ท่งนาหอมกุ้ม ปลาบืนหลุมบืนต้อน แถวนาดอนขี้เดียนไต่

หมดแดงไฟห่อหุ้ม หามเป็นปุ้มอยู่เลาะทาง ขาวเข็งข่อนเหลือแต่ก้าง พวกหมดงามมันกิน

ฝนเซารินเซาฮำ เปลี่ยนฤดูหนาวแล้ว เสียงคนแซวๆ ฮ้อง ฉลองกองกฐินใหญ่ พลุตะไล

ดั้งตึ้งๆ คิดถึงเจ้าผู้อยู่ไกล ฟังเสียงลมผัดไม้ ปลายไผ่โอนเอน แสงตะเวน

ลาลับเหลี่ยมบังเงาไม้ เสียงเรไรมันฮ้องปนเสียงพวกจิ๊โป่ม ถืกสายลมเย็นจ้อยๆ

น้ำหมอกย้อย หนาวสะบั้นสั่นคีง มาคือมิดอิ้งติ้ง เงียบห่างจางหาย คำเอ้ย

จั๊กแม่นเป็นหรือตาย ทักเฟสไลน์บ่เห็นเว้า คืนบ้านเฮาสาเด้อหล่า ข้าวในนาพวมสิแก่

คึดต่อพ่อต่อแม่ เผิ่นกะนับมื้อเฒ่า เฮือนเจ้าสิเผิ่งไผ ข้าวในนาหว่านไว้

กะก้มแก่ฮวงเหลือง นกจิ๊บเฟืองงอยตอ ไฮ่ส่มมอพวมก้ม

 @ วอนสายลม ถึงใครผู้ไกลถิ่น ให้โบยบิน คืนรังบ้างเถิดหนา เดี๋ยวนี้ พ่อน้องแก่

แม่ก็ชรา จะหาใครมาเลี้ยงดู เจ้าบ่มา....

โอ้ยวัยชรามาแล้ว บ่อึดแต่แนวเป็นคำเอ้ย จักเบาหวานความดัน แล้วแต่สรรหาพ้อ

เจ็บนำแขน เจ็บนำข้อ เจ็บนำคอปวดนำข้อ ยามสิลุก สิยอได้เอามือยู้แป้น

แหงนหลังขึ้นก่อนหัว ตากะนับมื้อ ถั่วเอวกะก่อง ปานคันเบ็ด ยังมามัวเมาเฮ็ด

ย้อนบ่มีคนเลี้ยง ได้ยินเสียงลำนี้กลับมาตี้ แม่เจ้าสั่ง ซามบ่ทันเป็นหยัง

กลับมาเบิ่งเผิ่นแหน่หล่า หรือสิถ่าบัดเทือเผา น้อคนเฮา .....ลูกคำเอ้ย..