Shahre Hasood

ما از این شهر غریبه بی تفاوت کوچ کردیم از رفیقا زخم خوردیم تا یه روزی برنگردیم خونمون رو دوشمونه ما یه آه دوره گردیم ما واقعا باهم چه کردیم؟ ما غنیمت های بی رویای این جنگای سردیم زندگیمون کو ببین ما کشته های، بی نبردیم بی خبر از حال هم آواره ی دنیایِ دردیم ما واقعا باهم چه کردیم؟ تلخه اما باهم نبودیم ما آدمای شهر حسودیم خسته از کابوسِ رفتن دور از اون روزایِ روشن بی تفاوت زیر این سقفِ کبودیم تلخه اما باهم نبودیم ما آدمای شهر حسودیم خسته از کابوسِ رفتن دور از اون روزایِ روشن بی تفاوت زیر این سقفِ کبودیم پس بدین فرصت خنده هامو پس بدین شادی تو صدامو پس بدین قلب عشق آشنامو لااقل پس بدین گریه هامو تلخه اما باهم نبودیم ما آدمای شهر حسودیم خسته از کابوسِ رفتن دور از اون روزایِ روشن بی تفاوت زیر این سقفِ کبودیم تلخه اما باهم نبودیم ما آدمای شهر حسودیم خسته از کابوسِ رفتن دور از اون روزایِ روشن بی تفاوت زیر این سقفِ کبودیم