เคยฮัก 2020

สิบปีกะคองถ่าซาวพรรษากะคองอยู่

กะทั้งที่ใจกะฮู้ ว่ามันเป็นไปบ่ได้

กะเลยถามใจจะของ

ฮ้องผ่านภูผ่านฟ้าบอกว่าคิดฮอดส่ำได๋

หัวใจกะยังว่า..ฮักถ่อฟ้าเสมอด้ามดั่งใจ

ลมพัดไผ่ใกล้กกสะแบง

ฟ้ายามแลงแสงตะเว็นอ่อน

ค่ำค้อยลงบัดแฮ่งเหงายามนอน

แสนอาวรคิดฮอดสุดใจ

ถ่ามื้อได๋สองเฮาพ้อกัน

มันสิมีบ่น้อมื้อนั้น

หัวใจมันส่ัน...ตั้งแต่มื้อนั้นมันกะบ่คือเก่า

กะเลยมานั่งเศร้าเหงาอยู่ข้างเถียง

ได้ยินเสียงหัวใจมันสั่น

แค่เพียงคิดถึงครั้งหนึ่งเคยฮักกัน

ที่มันผ่านมาแล้วหลายปี

ที่ต้องมานั่งเศร้าเหงาอยู่ข้างเถียง

ที่เคยข้างเคียงกับเธอหม่องนี้

ความทรงจำครั้งหนึ่งที่เคยฮู้สึกดี

แม้นมื้อนี้มันสิบ่คือเก่า

กะเลยมานั่งเศร้าเหงาอยู่ข้างเถียง

ได้ยินเสียงหัวใจมันสั่น

แค่เพียงคิดถึงครั้งหนึ่งเคยฮักกัน

ที่มันผ่านมาแล้วหลายปี

ที่ต้องมานั่งเศร้าเหงาอยู่ข้างเถียง

ที่เคยข้างเคียงกับเธอหม่องนี้

ความทรงจำครั้งหนึ่งที่เคยฮู้สึกดี

แม้นมื้อนี้มันสิบ่คือเก่า

ย้อนว่าเหงา ย้อนคิดฮอดควมเก่า

ซาตินี้เฮาคงต้องอยู่ห่างกัน

ดาวอยู่เทิ้งฟ้าสิลอยห่างดวงจันทร์

คือเป็นจั่งซั่นน้อฮักที่เศร้า

ฮักเฮามีกรรมเลยต้องจำใจห่าง

กับความหลังที่มัน ฮ้างๆ

กะซ่างมาคึดพ้อ...แท้น้อใจเฮา

กะเลยมานั่งเศร้าเหงาอยู่ข้างเถียง

ได้ยินเสียงหัวใจมันสั่น...

กะเลยมานั่งเศร้าเหงาอยู่ข้างเถียง

ได้ยินเสียงหัวใจมันสั่น

แค่เพียงคิดถึงครั้งหนึ่งเคยฮักกัน

ที่มันผ่านมาแล้วหลายปี

ที่ต้องมานั่งเศร้าเหงาอยู่ข้างเถียง

ที่เคยข้างเคียงกับเธอหม่องนี้

ความทรงจำครั้งหนึ่งที่เคยฮู้สึกดี

แม้นมื้อนี้มันสิบ่คือเก่า...สองเฮาห่างกัน