เอิ้นน้องใส่หม้อนึ่ง

(เกริ่น) ล่ะไปอยู่ใสล่ะแฟนอ้าย ล่ะคนฮักเจ้าแป๋ตาย ยังคึดฮอดอยู่คือเก่า ล่ะได้แต่กอดความเหงา ยามขาดเจ้าอยู่ใกล้ บอกใจใว้ ว่าให้ทน ล่ะกลับมาเด้อ อ้ายเอิ้นเธอใส่หม้อนึ่ง ในมื้อหนึ่งน้อหลายกน ลอยเป็นมนต์ไปดนใจ เจ้าอยู่ใส ให้คืนบ้าน…

   วันเดือนเลือนเป็น พ.ศ. เธอทิ้งให้รอแล้วก็ไม่กลับมา ไปลับไปลา ปล่อยอ้ายตรมข่มขืน ไปไม่กลับมาหรือไปกินปลาหนองอื่น ละเมอเพ้ออยู่ทุกคืน คอยนานย่านกลั้นใจตาย

   โบราณกล่าววัวควายหาย เคล็ดลับบอกไว้ให้เอิ้นหาทางหม้อนึ่ง ยามท้อขอเป็นที่พึ่ง เอิ้นใส่หม้อนึ่ง เพื่อรอปาฏิหาริย์

(ลำ) สาวไกลบ้าน หลายฝนดนนานไปพร้อมผ้าป่า ยังบ่เห็นโผล่หน้ามาหาอ้ายผู้คอย ไปมิดจ่อยปานปล่อยเอี่ยนลงตม เข้าสังคมไปหลงลมชายได๋ อยู่ใสน้อเจ้า อ้ายคนเหงาได้นอนมือก่ายหน้า คนที่เคยสบตากะยังถ่าเจ้าอยู่ น้ำตาขูใส่แก้มสะเทือนเข้าใส่ใจ

   รักและห่วงใย อยู่ที่ไหนหนอคนรักเรา สืบถามดูข่าวคราว คนใกล้ไกล ก็ไร้วี่แวว เหลือเพียงที่พึ่งคือหม้อนึ่งพอได้ เอิ้นแอ่ว สุดท้ายอ้ายหมดหวังแล้ว ที่จะได้เธอกลับคืนมา

   มืดปานกำตาขอแค่มี ปาฏิหาริย์ ที่จะส่งสัญญาณสะกิดใจให้เธอรู้ว่ามีชายคนหนึ่ง ยังเพ้อฝันรอสบตา อยากให้เธอหวนคืนกลับมา ฐานะแฟนพร้อมอ้าแขนรอ

   ก้มหน้าใส่หม้อนึ่ง อ้ายเอิ้นถึงเจ้าวอนวอน นกกาเริ่มคืนคอนกลับรังนอนตอนย่ำเย็น อยู่ไสหนอแฟนอ้ายคิดฮอดหลายอ้ายอยากเห็น ฮู้บ่เจ้าจำเป็นต่อใจอ้ายหลายคำแพง คิดฮอดเจ้าหลายหลาย ฮักแป๋ตาย ฮักแฮงแฮง อยู่ไสน้อคำแพงอ้ายคนเหงายังเฝ้ารอ

(ลำ) วันเดือนกะเลื่อน พ.ศ.ได้ๆ แต่ทางหัวใจอ้ายบ่เลื่อนตำแหน่ง ความฮักความแพง ยังมีให้เจ้า คือเค้าบ่เปลี่ยนไป อ้ายเอิ้นใส่หม้อนึ่งหาเช้าต่ำ เอิ้นหน่ำๆให้เจ้าได้ยินบ่ ว่ามีคนรอกะคืออ้าย นั่นคืออ้าย…