Dertleşiyorum eşyalarınla
Onlar canlı sen ölüymüşsün
Sarılıp kokluyorum doya doya
Onlar gerçek sen hayalmişsin
Sigaramı mumun aleviyle
Kalbimi yokluğunla yakıyorum
Ateş serinlik veririr mi hiç
Seni düşündükçe üşüyorum
Aşkı kaçırdık kalbimizden
Uğramaz bize artık nefretinden
Dal rüzgarı affetse bile
Kırıldı bir kere.
