หมาน้อยเอย

ร่อนเร่พเนจรมาไกล มันมาจากไหนไม่มีใครรู้

ตัวดำดำขนดกหน้าแด่น มันเดินอกแอ่นแอ่นแถมยังเป็นตัวผู้

โดนหมาเล็กหมาใหญ่ไล่ฟัด

ช่วยกันรุมช่วยกันกัดเหมือนมันเป็นศัตรู

เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู

เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู

มันถึงคราวไม่มีคนช่วย

มาตัวเดียวซะด้วย แหมมันซวยน่าดู

วันหนึ่งมาเจอคุณนายใจดี เมตตาปราณีเอื้ออารีเลี้ยงดู

พวกหมาเก่าตัวใหญ่ที่แสบ

มันมีใจคับแคบไม่อยากให้ใครมาอยู่

พอนายเผลอเจอหน้าไล่ฟัด

ช่วยกันทึ้งช่วยกันกัดจนหนังขาดเป็นรู

เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู

เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู

มันถึงคราวไม่มีคนช่วย

มาตัวเดียวซะด้วย แหมมันซวยน่าดู

ร่อนเร่พเนจรรอนไป ไม่ว่าที่ไหนจะลองไปเสี่ยงดู

บ้านเล็กบ้านน้อยบ้านใหญ่ เดินเกร่เกร่เข้าไปหวังได้กินได้อยู่

บังเอิญเจอเจ้าของบ้านใจร้าย

ทั้งหินดินปาใส่ ต้องเผ่นออกไปแทบตกคู

เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู

เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู

มันถึงคราวไม่มีคนช่วย

มาตัวเดียวซะด้วย แหมมันซวยน่าดู

เอย…เอ้ยเจ้าหมาน้อยเอย (เจ้าหมาน้อยเอย)

เจ้าหมาจรจัด โดนไล่โดนฟัดโดนอัดฉันรู้

ฉันเกิดเป็นคนฉันก็โดนเหมือนกัน

เพราะฉะนั้นอย่าเสียใจเลยสู

เพราะว่าเรามันจน คนอื่นเขาหยามเหยียด

เป็นที่รังเกียจในสังคมงามหรู

พูดไปว่าบาปเขาเหม็นสาปคนจน

ทุกแห่งทุกหนโดนมามากพอดู

เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู

เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู

มันถึงคราวไม่มีใครช่วย

ยิ่งเกิดมาจนอีกด้วย แหมยิ่งซวยหน้าดู

เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู

เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู

มันถึงคราวไม่มีใครช่วย

ยิ่งเกิดมาจนอีกด้วย แหมยิ่งซวยหน้าดู

เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู

เละ เละ เละตุ้มเป๊ะแล้วตู

มันถึงคราวไม่มีคนช่วย

มาตัวเดียวซะด้วย แหมมันซวยน่าดู...เละ