ส่งท้ายคนเก่าต้อนรับคนใหม่

เอาอะไรมายื้อ เธอก็ไม่ฟัง

เอาอะไรมายั้ง เธอก็ไม่เอา

หัวใจคนเรา ทิ้งกันง่ายดาย

เราจะทนจะทุกข์ เธอก็ไม่แคร์

เราจะร่ำจะร้อง เธอก็ไม่แล

เจ็บช้ำสิ้นดี รักนี้มันต้องยอมแพ้

เมื่อความเฮงซวย มันเป็นของเรา

เมื่อเธอไม่เอาให้ทำยังไง ก็คงต้องต้องทำใจ

เมื่อคนจะโดน ยังไงก็คงต้องโดน

ให้นอนระบม มันคงไม่ได้อะไร

ถ้าอย่างนั้น มันต้องฉลอง

เพราะว่ารักมันห่วยอย่างนี้ เพราะชีวิตมันห่วยอย่างงี้

ก็ควรดื่มให้มันสักที เพื่อความผิดหวัง

ขอต้อนรับความโสดอีกที ต้องฉลองให้มันสักครั้ง

ไม่มีเธอช่างมัน ไม่เห็นต้องแคร์อะไร

ทำอะไรแค่ไหน ไม่พอสักที

ทำให้เธอกี่ครั้ง ก็โดนอยู่ดี

รักเธอแคร์เธอ แล้วไงคนดี

พอกันทีชีวิต ที่มันห่วยแตก

พอกันทีความรัก เหลวเหลวแหลกแหลก

โยนทิ้งให้ไกล รักนี้ต้องลืมเสียที

เมื่อความเฮงซวย มันเป็นของเรา

เมื่อเธอไม่เอาช่างเธอปะไร ไอ้เราก็เข้าใจ

เมื่อคนจะโดน ยังไงก็คงต้องโดน

ให้นอนระบม มันคงไม่ได้อะไร

เจ็บอย่างนี้ มันต้องฉลอง

เพราะว่ารักมันห่วยอย่างนี้ เพราะชีวิตมันห่วยอย่างงี้

ก็ควรดื่มให้มันสักที เพื่อความผิดหวัง

ขอต้อนรับความโสดอีกที ต้องฉลองให้มันสักครั้ง

ไม่มีเธอช่างมัน ไม่เห็นต้องแคร์อะไร

เมื่อความเฮงซวย มันเป็นของเรา

เมื่อเธอไม่เอาช่างเธอปะไร ไอ้เราก็เข้าใจ

เมื่อคนจะโดน ยังไงก็คงต้องโดน

ให้นอนระบม มันคงไม่ได้อะไร

เจ็บอย่างนี้ มันต้องฉลอง

เพราะว่ารักมันห่วยอย่างนี้ เพราะชีวิตมันห่วยอย่างงี้

ก็ควรดื่มให้มันสักที เพื่อความผิดหวัง

ขอต้อนรับความโสดอีกที ต้องฉลองให้มันสักครั้ง

ไม่มีเธอช่างมัน

ไม่เป็นไรอยู่แล้ว

เพราะว่ารักมันห่วยอย่างนี้ เพราะชีวิตมันห่วยอย่างงี้

ก็ควรดื่มให้มันสักที เพื่อความผิดหวัง

มีใครบ้างที่โสดอย่างนี้ มาฉลองด้วยกันสักครั้ง

ใครไม่เอาช่างมัน ไม่เห็นต้องแคร์อะไร

ไม่เห็นต้องแคร์อะไร