เบื่อของแพงมากินข้าวแลงเฮือนอ้าย

เป็นหยังจั่งต้องทนอยู่ คั่นสู้ต่อไปแล้วมีแต่น้ำตา

อยู่กับเขาแล้วบ่มีค่า สิทนอยู่ฮอดมื้อใด๋

มันคุ้มบ่ฮักคนรวย เสื้อผ้าสวยสวยที่เขาซื้อให้

แลกกับน้ำตาและความเสียใจ มันคุ้มแล้วบ่น้องหล้า

บ่ไหวให้อ่วยคืนมา คนธรรมดาถ่าอยู่

คั่นเจ้าเบื่อรสชาติชาบู เมือบ้านเฮาเด้อแก้มแดง

เบื่อของแพงมากินข้าวแลงเฮือนอ้ายสานาง

รสชาติบ่ต่างจากร้านหรูหรูดอกอ้ายคึดว่า

คั่นกินของแพงแล้วเจ้ามีแต่ฮอยน้ำตา

กลับเมือบ้านเฮาสา…

เบื่อห้องแอร์มานอนอยู่แคร่หม่องเก่า

มาเป็นผู้สาวเป็นดาวบ้านนาที่เฉิดฉาย

บ่ได้เริศหรูแต่อยู่บ้านเฮาบ่ทุกข์ใจ

กลับมาเป็นแฟนอ้าย คือเก่าสาน้อคำแพง