Créditos
AUSFÜHRENDE KÜNSTLER:INNEN
MART!N
Künstler:in
Nattakorn Noo-on
Leadgesang
KOMPOSITION UND LIEDTEXT
Nattakorn Noo-on
Songwriter:in
PRODUKTION UND TECHNIK
TAITAY
Produzent:in
Letras
Hook
เริ่มทำสิ่งนั้นที่กูเลือกบรรจง
ในเมื่อชีวิตตัวกูยังดำรง
เรื่องไหนที่ทำให้ตัวกูหนักจิต
กูก็แค่หยิบเอาสิ่งนั้นมาวางลง
กูใช้เพลงสื่อความคิดของมนุษย์
ไม่ได้พิเศษกูก็แค่เป็นมนุษย์
และเพลงนี้ไม่ได้โชว์นับตัง
ให้พวกมึงรับฟังปรัชญาของมนุษย์
MART!N Verse 1
ไม่มีทางที่จะเหนือระบบ
อยู่ในวงเวียนที่ตายซาก
ในตอนสุดท้ายแม่งก็เหมือนกันหมด
ถามจริงมีใครไม่ตายบ้าง
ที่ยังไม่ยอมเพราะกูมีชีวิต
วันใดหมดไฟกูจะเติมเชื้อเอง
รู้สึกแปลกใจตอนที่นั่งเรียนคณิต
ทำไมสมองกูถึงคิดเนื้อเพลง
ในตอนมึงมองขึ้นไปบนฟ้า
มึงบอกว่ามึงอยู่เหนือมัน
แม่งแบ่งสีผิวและชนชั้น
ทั้งที่ก็เป็นคนเหมือนๆกัน
อีกหลายชีวิตไม่มีกิน
บางคนต้องมีคดียิง
พวกเขาถึงบอกให้กูเล่าเรียน
เพราะความเท่าเทียมไม่มีจริง
Hook
เริ่มทำสิ่งนั้นที่กูเลือกบรรจง
ในเมื่อชีวิตตัวกูยังดำรง
เรื่องไหนที่ทำให้ตัวกูหนักจิต
กูก็แค่หยิบเอาสิ่งนั้นมาวางลง
เพราะกูใช้เพลงสื่อความคิดของมนุษย์
ไม่ได้พิเศษกูก็แค่เป็นมนุษย์
และเพลงนี้ไม่ได้โชว์นับตัง
ให้พวกมึงรับฟังปรัชญาของมนุษย์
อย่ามัวเขินอายละก็นั่งมัวดึง
ทางแสงสีอาจจะทำมัวมึน
คนที่อยู่กับมึงเวลาเดินทางไกล
คนนั้นมันจะเป็นใครถ้าไม่ใช่ตัวมึง
มึงรอวันที่กูเจิศจรัศการที่กูล้มเลิกเป็นไปไม่ได้
แม้ตอนนี้ท้องฟ้าไม่สว่างหาเพชรในหิมะใช่ว่าเจอง่ายๆ
MART!N Verse 2
กูว่ามันคนละสูตรกัน
แบบไหนมันเป็นประเภทแย่
เกลียดกันจนเข้ากระดูกดำ
เป็นเพียงแค่เพราะเรื่องเพศแม่
คำพูดอาจกลายคมดาบ
อย่าไปสนใจแค่ลมปาก
ถ้าเกิดว่ากูยังไม่ตาย
กูเชื่อว่ายังมีโอกาศ
ถ้าชอบมึงก็แค่ทำไป
ระดับของเรายังห่างชั้น
เลิกคิดว่าคนอื่นเขาจะมองยังไง
โลกไม่ได้สนใจมึงขนาดนั้น
พระเจ้ามีโจทย์มาให้แก้
กูว่ามันก็ไม่ได้แย่
เคยโดนหาเรื่องแต่ว่ากูปล่อยจม
มือที่ใช้ต่อยคนกูเก็บไว้ไหว้แม่
34PP Verse
เกิดเป็นคนต้องยอมรับความจริง
ก่อนที่เราจะเข้าถึงคำว่าปรัชญา
เราคือมนุษย์ตอนที่สุขหรือว่าทุกข์
อยู่ที่มุมมองกับสิ่งที่ศรัทธา
ถึงแม้ดูขัดตาบางสิ่งย้อนแย้งจนขัดใจ
แต่นี่แหละคือสัจธรรมเกิดขึ้นวกวนเปลี่ยนไปทุกสัปดาห์
อยู่ในกรงกรรมเหมือนกับกงเกวียน
เราต้องทนฟังตั้งตาแล้วทนเรียน
อยู่ในวังวนแหวกว่ายเหมือนวนเวียน
แม้ต้องจำทนแต่ใจยังคงเพียร
ไฟอายุขัยมันเริ่มจะหมอดดับ
แม้ไม่อยากตายแต่ตาก็ต้องหลับ
สำเร็จล้มเหลวหรือว่าจะขัดข้อง
เราแค่ต้องลุกเพื่อที่จะรอดกลับ
Hook
เริ่มทำสิ่งนั้นที่กูเลือกบรรจง
ในเมื่อชีวิตตัวกูยังดำรง
เรื่องไหนที่ทำให้ตัวกูหนักจิต
กูก็แค่หยิบเอาสิ่งนั้นมาวางลง
เพราะกูใช้เพลงสื่อความคิดของมนุษย์
ไม่ได้พิเศษกูก็แค่เป็นมนุษย์
และเพลงนี้ไม่ได้โชว์นับตัง
ให้พวกมึงรับฟังปรัชญาของมนุษย์
อย่ามัวเขินอายละก็นั่งมัวดึง
ทางแสงสีอาจจะทำมัวมึน
คนที่อยู่กับมึงเวลาเดินทางไกล
คนนั้นมันจะเป็นใครถ้าไม่ใช่ตัวมึง
มึงรอวันที่กูเจิศจรัศการที่กูล้มเลิกเป็นไปไม่ได้
แม้ตอนนี้ท้องฟ้าไม่สว่างหาเพชรในหิมะใช่ว่าเจอง่ายๆ
Written by: Nattakorn Noo-on